Herdoilarena

Bernardo Atxaga

 Herdoilaren tristeziarekin batera

 ziutate honen soinekoa udazkenetan lanbroa da

 eta bere sabaia laino baso bat

 non bizi den ilargiaren badaezpadako agonia

 eta kalatxorien habi eskaleen sakelak

 eta sukalde proletarioen argi urdinskak

 murrail erraldoiaren begi gauero

 zubi zaharrenetatik

 ibaiari so berripaper saltzailea

 hitz ezezagunen hiztegi bati bezala

 bus txofer batzu bozeolari hilaz mintzatzen

 apatridak bailiran trenak

 memoria karrilen fatalitatean galduz

 denboraren oihal xinglea arratsezkoa soilik

 arrabita baldarren nostalgia kantoietan

 eta haruntzago, mozkorrak

 kalegarbiltzileren beilegi bizia

 beste zubi bat, prostitutak.