Lierni Ibargutxi

 Sugar bi laku bare eta harmoniotsuan.

 Batek bestea harrapatu nahi,

 bere mihi beroa jan eta erre

 izoztutako izokin itzalen artean.

 Bizi nahi dute, bizitza aldarrikatu

 Heriotzaren oinordekoek menperatu Ludian.

 Lur izan nahi dute! Euren sabel beroa zabaldu!

 Erraiak larre eta soroetan landatu eta

 Bizitza sortu.

 Marrubi gori bi baso ferde eta lasaian.

 Batak bestea harrapatu nahi,

 bere bihotz bustia jan eta ito

 geldi dauden zuhaitz enborren artean.

 Ez dute eternal izaterik nahi

 inguruko gelditasun isilaren legez.

 Bizi eta hil gura dute, momentuan

 dena izan, dena egin...

 Biziz ospatu iritsiko den Amaiera:

 koloretsua, ez Zuri ez Beltz.

 Jatorriko iturrian dira murgilduko hiltzean.

 Zure ahizpak dira, Safo!

 Zatoz eta ikus itzazu,

 zatoz eta senti egizu

 haien maitasun eta mina.

 Odolez jantzi eta odolez biluztu dituzte,

 gerlarien ezpatek isilarazi

 eta izana bortxatu diete.

 Heriotzaren izenean haziak

 barneratu dizkiete euren gorputz zulatuetan,

 eta beraiek sorturiko izakiak

 besoetatik kendu Eternitatearen izenean.

 Jainkoek pekatari bihurtu dituzte

 eta ezkutatua izan dute ekiaren argia.

 Horregatik orain, Hilargiaren babesaz

 zure izena eta izana oihukatuz

 dantza sutsuan bizi dira.

 Marrubi gori bi, sugar bi,

 zure ahizpa bi elkar maitatuz.