Poema guztiak baino gehiago
Václav ť?oví?ek
Euskaratzailea:
Karlos Cid
Václav ť?oví?ek Most hiri txekiarrean jaio zen, 1951ean. Geroxeago,
Bilborekin antz ikaragarria duen hiri horretatik alde egin eta Litvínot-en bizi
izan da gaurregunerarte, poesiarekin zerikusi handirik ez duen ogibide batera
dedikaturik: Zálu(omega)í-ko lantegi kimikoetako langile. Orain arteko poema
liburuak hauek ditu: Setba —Ereintza— 76an, Bez k?ídel —Hegalik gabe—, 1979an
eta ZkuĽební kameny —Probazko harriak—, 87an.
Poeta erreflesiboa da ť?oví?ek, amodio gaiaren jorratzaile.
Naturaltasuna darie bere poemei, Hegalik gabe-tik aukeratutako hiru hauek
lekuko.
Zer esan zion parketik atera zirelarik
...Eta maite ez banaun,
utziko dinat ilea sorbaldetaraino
eta bizarra lurreraino
Begi bat aterako zionat ene buruari
egunero litro bat rum edanen
txilina tintinlariak erosiko belarrietarako
eta urrezko eraztuna sudurrerako
Erreko ditinak txokorrak,
txu eginen dinat ene inguruan
eta higuingarriro eginen ditinat barre algarak
Eta maite ez banaun
goitibehera bat erosiko dinat
parketik ibiltzeko
batipat euriaz geroztik
xixareak agerira atera ondoren
eta gero zapuztu eginen ditinat
trebezia apartez
Eta maite ez banaun
hegalak ebakiko zizkienat euliei
Eta maite ez banaun
orduan, orduan, orduan...
Parkean zer zaidan atsegin
Ilargirantz isuritzen den ura zait atsegin
eta eguerdi eguzkitsuaren belarra
Eta zuhaitzak ere
batez ere haizeak
odoleraino ilea
orrazten dien garaian
Loreak, jakina, ere bai
Eta neskak?
Atsegin zaizkit gazteetan gazteenak
oraino guztiari irribarre egiten diotenak
(Inoiz, ordea, bakarrik daudela
negar egiten dute isilean)
Nik ere halakoa nahi nuke izan
Alabaina dagoeneko ezin dut
ezta behar ere
Gutuna
Barbara,
nire poema bakar batek ere
ezin nazake jadanik salba
Eta guztiak
hire musua baino
gehiago zaizkidan
Hator
Ez zekinat
gutun hau nora bidali
eta jakin baneza ere
ez ninake bidaliko
Co jí ?íkal kdy(omega) vycházeli z parku
...A jestli m? nebudeĽ milovat/ nechám si nar?st vlasy na ramena/ a vousy a
(omega) na zem/ vyloupnu si jedno voko/ ka(omega)dy den vypiji litr rumu/
koupím si do usí zvonky cinká?ky/ a do nosu zlatej kruh/ Budu kou?ít doutníky/
plívat kolem sebe/ a odporn? se chechtat/ A jestli m? nebudeĽ milovat/ koupim
si také kolobe(omega)ku/ na proji(omega)dky parkem/ zejména po deĽti/ kdy
(omega) vylezou (omega)í(omega)aly/ a to je potom budu p?jí(omega)det/ s
dokonalou technikou/ A jestli m? nebudeĽ milovat/ budu upalovat mouchám
k?id´´lka/ a jestli m? nebudeĽ milovat/ budu, budu, budu.../
Co mám v parku rád
Vodu která tryská k mesici/ i tráva ze slune?ního poledne/ I stromy mám rád/
Nejvíce v dob?/ kdy vítr jim ?ese vlasy/ a(omega) do krve/ kv?tiny samoz?ejm?
také/ a dívky?/ Mám rád mladé nejmladĽí/ které se jeĽt? na vĽechno usmívají/
(N?kdy ale kdy(omega) jsou samy/ potichu plá?í)// I já bych cht?l b´´t takov´´/
u(omega) to vĽak nedovedu/ a také nesmím./
Dopis
Barbaro,/ moje jediná báseń/ u(omega) m? mem?(omega)e zachránit.// A vĽechny
jsou/ pro m? víc/ ne(omega) tv?j polibek// Pojd// Nevím/ kam tento dopis
poslat/ a i kdybych v?d?l/ nepoĽlu jej./
