Itzaleko pintzeladak

Patxi Aizpurua

 Ur gezala motozerratuz,

                       txurnioak uhinen sprayen

                       jaboiez zarpiatuz

                       abia nadin, abia

                       habarrotsa limatuz

                       herdoila kimatuz,

                       zuhaitza tarteak herrautsez

                       zaplaturik dauden uhartera.

                       Eta hondartzaren saihetsean

                       hare aleen gisa

                       denborak pilaturen ditu

                       zure eleen aromak,

                       zaborra bailitzan,

                       urezpalek kristalizatu dezaten.

 Eta bazekien heure baitaren naufragioaren aurrean zetzala, aspaldiko ekaitzaren

 ostikaden desmesura baten ondorioa zela alegia. Kopeta murriztea edo eta

 arnasaren gora-beherakaren horroa jaurtikitzea... ez, irtenbidearen azken

 haragixerrak frijiturik zeuden iadanik. Berriro traizionaturik sentitzen zen.

                       Susaldiaren

                       borroka galdutako

                       oreina adartza harroa

                       zimelduta

                       desioa plazaratu

                       ezinik

                         ezinnik

                           ezinniik

                               ezinniiik...

                       Gogoaren zolairua

                       ertzeko haroztegian

                       erraustua.

                       Kemena

                       komuneko tuberian zehar

                       usain likitsaren txapel

                       pizgordailuko har

                       eta zomorroen janari.