Zure ildoetan barna
Ttakun
Hesia dut lokarri
burnizko katea
laztandu nahi zaituen
kantua askea.
Zure berbaren xera
jatorten gisara
gu geronen arteko
zubian zirrara.
Bertso alaia zaitut
maiz goibel xamarra
larruan isur zaidan
ferekaren marra.
Nigan zirriztatzen den
zerorren urratsa
ardo ezti, hordigai
zaitudan lorratza.
Elur leuna musu
ez dadin izoztu
lo gozoan zaudela
nahi nizuke ohostu.
Gauean amestua
irrifarra goizik
xori bildurtia naiz
zerau bertan ezik.
Bidexken ildoetan
barna abaroa
bertatik edan nuen
desiren garoa.
Besarkada estuan
ur jauzitan leher
hartu ninduzulako
aizu, mila esker.
|