Pozaren pozez txorian gisa

Salaberria, Sebastian

 1

 Pozaren pozez txorian gisa

 astera nua kantari,

 bertso batzuek eskeintzearren

 nere euskal nobelari;

 lur-alde ontan izanagatik

 idazle onak ugari,

 Jaun Zerukuak lagundu dio

 eskola gutxi dunari.

 2

 Zori gaitzean guraso gabe

 gelditu nitzan gazterik,

 ta ez det izan askok bezela

 nik eskola ikasterik;

 garai batean ez nuan uste

 ontaraño iristerik,

 euskal nobelan lendabiziko

 saria irabazterik.

 3

 Gazte denboran nik ikasteko

 naiz izan gogo berua,

 nai ainbat bider ez det zapaldu

 ikastola ingurua;

 zerbait kostata egiña dago

 nere euskal liburua,

 gutxi dakinak askoz geyago

 nekatu bear burua.

 4

 Oraintxen jartzen diran sariak

 ez dira nolanaikoak,

 erdeldunantzat erderaz eta

 guretzat euskerazkoak;

 zazpi idazle izan gera gu

 zintzo sayatutakoak,

 lenengoa nik irabaztea

 nunbait nai zuan Jainkoak.

 5

 «Agora», asi bear det zuri

 esker beroak ematen,

 zuk jarri dezun sari ederren

 jabe egin naiz-ta aurten;

 diru morkoxk'au eskuratuta

 zail da ixilik egoten,

 danok dakigu bost milla durok

 zer poxa ematen duten.

 6

 Liburu berri onen galdezka

 jende askotxo da asi,

 eta seigarren bertso onekiñ

 bear det adierazi;

 nere nobela nolakoa dan

 nai dezutenak ikasi,

 librerietan saltzen dituzte

 eta lenbailen erosi.