Dionixio Inda zanaren oroimenean

Salaverria, SEbastian

 1

 Lagun on bat bagendun

 San Pedro'n lenago,

 giñan txoriak baño

 alkar maiteago;

 gure begiak ezin

 ikusi geiago,

 il zan da gaur zeruan

 gozatutzen dago.

 2

 Larogei ta lau urte

 emen igarota,

 Jaunak eraman ziñun

 zeru eder orta;

 gu ere aurki gera

 zugana igota,

 ori danontzat berdin

 jarria dago ta.

 3

 Dionixio, ziñan

 zu gure laguna,

 egun batez guztiok

 agurtu ta juna;

 ta omenaldi gisa

 gaur egin zaizuna,

 zure erria da au

 eskeñidizuna.

 4

 Gertatzen giñanean

 alkarren onduan,

 zenbat itzaldi goxo

 egiten genduan;

 zu nor ziñan oraindik

 daukagu goguan,

 ta oroimengarri au

 merezi zenduan.

 5

 Errekiñakin pipa

 arturik ortzetan,

 Euskalerriakin zu

 beti ametsetan;

 mintzatzeko etziñan

 egoten lotsetan,

 maitiena euskera

 zendun izkuntzetan.

 6

 Memori onekoa,

 itzlari trebea,

 lanean ere ziñan

 kupira gabea;

 erlijio gauzetan

 izanik fedea,

 nun arkitu gizon bat

 zu bañan obea?

 7

 Etxetikan atera

 eta aduana,

 antxen bertan egiten

 baizenduan lana;

 ta nola izan ziñan

 ibilkari ona,

 oñez pasatzen zendun

 bide ori dana.

 8

 Zuk gogozkoa zendun

 astean da jaitan

 arrantzara joatea

 edozein garaitan;

 askok ikusi zaitu

 Pasai'ko ur oitan

 zeure txaluparekin

 iñoiz txipiroitan.

 9

 Pintatzen pasa ziñun

 ordu atsegiñak,

 eta orain or daude

 zure obra fiñak:

 eleizan aldaretan

 dauden imajiñak,

 ta beste zenbat gauza

 ederki egiñak.

 10

 Jainkoak doai ori

 nola eman zizun,

 musika ta kantua

 gustatzen zaizkizun;

 bertsolaritzan berri

 ondo zenekizun,

 zuk kantatuak pozik

 entzuten nizkizun.

 11

 Dionixio, nago

 uste osuetan

 zabiltzala zeruko

 bide gozuetan;

 nik auxe opa dizut

 nere bertsuetan:

 Jaunak artu zaitzala

 bere besuetan.

 12

 Lagunak oroitzea

 guztiz atsegin da,

 berak ere biotza

 eskeintzen zekin da;

 erregutu dezagun

 guk otoitz eginda,

 zeruan gerta dedin

 Dionixio Inda.