Berrio ta Ortiz
Aierbe, Jose
-1-
Ain berri kezkatiak
asirik zabaltzen,
bereala jendea
asi zan belurtzen:
«mendira joan ziranak
ez dira etortzen...»
gauz onik ez genduen
inork esneratzen.
-2-
Geroztik erne zeuden
begi-belarriak,
noiz entzungo, beti zai,
albiste berriak.
Etzaizkigu irixten
gero ta obiak,
azkenengoak berriz
txit penagarriak.
-3-
Jarritako plazoak
bete ziranean,
«aiek ez datoz eta,
goazen zuzenean!»
Ala asiak ziran
gau ta egun laean,
illak topa dituzte
biak azkenean.
-4-
Billatu zituzten da...
gero komeriak!
inguratu eziñik
dira ibiliak.
Alako parajetan
zeuden eroriak,
etziran, ez, makalak
aien baloriak!
-5-
Zergatik izandu dan
oien eriotza,
zerk gelditu diote
betiko biotza?
Ezbearra batetik,
bestetikan otza,
nortanai ere beintzat
erremate motza!
-6-
Erramun Ortiz eta
Frantzisko Berrio,
jatorrak izatez da
askotxo balio.
Naigabetuak gaude
au dala medio,
Gipuzkoa guziak
negarra dario.
-7-
Mendi muturrak ziran
zuen gogozkoak,
etzinduzten beldurtzen
iñoiz arrixkoak.
Igo zenituzuten
oraiñartekoak,
geiago ez nai nunbait
gure Jaungoikoak.
-8-
Iñork egin ez duna
egin nai zenduten,
beste buruz-biderik
zuek etzenduten.
zoriona an zala
uste al zenduten?
arki dezazutela
beste toki baten.
-9-
Arkaitz beldurgarria
Naranjo de Bulnes.
mendizale guziak
aitortzen dutenez.
Eskarmenta nai dunak
orain ba-du zeiñez,
udaran joan beti;
neguan bein ere ez.
|