Bizi bearra

Aurraitz

 Bizi-bearraren indarrak

 bultzaz garoaz, aurrera.

 Jausi ta jagi, izerdi ta otz,

 atsekabe ta pozkida:

 Guztia zapalduez, batzu,

 asko ta asko, menpean, estu.

 Askatasunaren oiuak

 anots zoli, biotzetan.

 Iskillazkarren dardareaz

 bizitza artega, ixilpean.

 Makalak oinperatu ta ausi:

 bidebagakeria nausi.

 Burugin eta iskilludunak,

 zeri degitse, baiña, argi?

 Zapalduen egotarria

 itxaropenez urduri:

 Iskillu-arteko bakea,

 errientzat bildurgarria.

 Jabe bakien deadarrak

 urrats ixilletan, ziper,

 Gau illunen ezkutuak zear,

 gogalen kemena, zuzper.

 Ardurabako, geldo, erkin,

 etoien laguntzaille ziztrin.

 Baitegiko ate astunak

 egun mingotzen lekuko.

 Arnasa aulak odoltzan, narraz,

 ez dabe iñor aldezteko:

 Amen zotin, malko ta neke,

 oiñaze artean, bake eske...

 Ta kirolen laiñoa, aroan,

 gogapen ta asmu lausotzen.

 Alper eta zantarren esku

 zintzoen bizia, ittoten.

 Errien sena arduraz dabil:

 kate artean ez dau, ba, nai il.