Irura'ko Eskerra'ri ordaņa
Arrospide
Txapela erantziyaz ire olerkiak
irakurri zizkien lagun elbarriak:
eztauzkak naspillatuak sentsuko ariak,
guztiz bikain da seudek egoki jarriak,
Eskerra, jotzen dizkit txalo ugariak.
Sakea errestaru idak bole ta eskerrez
asko biartu gabe gaņera, txit errez.
rasotik altxa bear aut, gutxinaz, alperrez,
orretarako ere jaio biaik berez,
I ausitzen etziok uste bezin errez.
Len saketik nitzan da, orain errestoan,
bi Iaunek artu naute poliki lazoan;
baņa ez naiz egongo ontan luzaroan;
eskuaz ezin badet botakoet zestoan,
Gaņera apustu, jo baietz norebait kaskoan.
Aiertza ta Pagola, ditut lagun onak,
Balerdi, Agirrezabal, aztu ezin diranak,
Paulo eta Pedro, bersolari gizenak,
Garmendia ta Sardiņa, estituk txarrenak,
Txiko ta Brite, zirik sartzen dakitenak.
Eskerra, eman nizkiken, nik ire goraintzik,
Lenengotik uste niņ zirala goraizik,
Arrospide'k biralik ik ere zabaltzik,
Ez eman gabe utzi erritarran antsik,
Agur, ixiltzera niak, belarrik itxitzik.