Bakartasuna
Ager
Edoi matasa zuri-zuria
astiro dator Ipar-aldetik,
eguzpi izpi maitagarria,
oro epeltzen zeru garbitik.
Itxaso zabal oso urdiņa,
legunki, bare, noraiņo ete?
Urrun-gomuten kezka samiņa...
Biotza goibel, maitasun-bete.
Eun apar zuriz, itxas-tontorrak,
apaintzen ditu aize-laztanak.
Abesti goxo, entzumen-ezti...
Zoragarriro inguru guzti.
Barrua kaden, gogoa zimel;
jaioterriko giroak ames.
Mendien musker, sutondo epel...
Basoko latsen eresņorik be-ez.
Arraiņak hizkor, saltoka datoz,
ontzi muturraz jolastu guraz;
ume jokoen irudiz, jasaz...
Arintzen dabe gogoa, lausoz.
Oroitz gardenak dingiliz dabiz,
ara-onaka bizkor egoak.
Eguneroko bear izanak
makaltzen ditu, esi ezarriz.
Azpi lanean aurrera muker,
gogoak landuz, eroapenez.
Mingotsaz ezti, edari anker...
Aldi orotan, barru, ioranez.
Oiezki dager beingoan illun,
ekaitza urbil zirimol gizen.
Euzki-distira, laiņo baltz itun...
Zabal urdiņez, aurrera zuzen.
