Juan Ramon Jimenez'i agur

Erkiaga, Eusebio

 Animan zeneraman zuk

 ederraren uki gozo;

 animan zeneraman zuk

 olerkia, gori, ezo.

 Zure izquntza-barrutian

 utsaren aundi ta sakon!

 Andalucia-ko lurrak

 zeure miñez, ezin-egon.

 Ango zeru, lur, zelaiak;

 ango belar ta ango lore;

 ango aizearen doiñu,

 eguzki eta kolore...

 Loreil baten azkenean

 aidean egal-dardara.

 Gogoa urriñez beterik,

 Juan Ramón, suntsitu zara!

 Bearrik, urbil dantzugu

 zure esanen oiartzuna,

 beiñere idortuko ez dan

 poesi-edertasuna.

 Nik ere ba dut intziri,

 -euskelduna naizen arren-,

 zure lerroetan baitut

 leraz xurgatu olermen.

 ***

 Animan zeneraman zuk

 ederrak duen usaiña.

 Biotzean gordeko dut

 eman didazun eskaiña.