|
Ezpartin xarrari
E. Igartza
Zerutik mara mara
edurra erorki,
nork ez dezake bada
egin olerki?
Udaberria degu
olerki aro,
goratua izan da
sarri, oparo.
Ta txorietaz zenbat
ote egiņak?
Onuzkero, nik uste,
konta eziņak.
Ta loreei buruz
millaka noski...
ez da ez zail, berak bai
dira olerki.
Gaur abestu nai nuke
ezpartin xarra,
ta bidetxur ondoko
sasi baztarra.
Nere baitan ausnartuz
ainitz oldozpen,
mendi basetxetikan
doi-doi nentorren.
Eta sasi ondotik
igarotzean,
xoxo moko ori batek
iges batean.
Begiak juan zaizkit
(ikusi bearra!)
sasira, ta ara bertan
ezpartin xarra!
Lotsatua zirudin...
sokak ausita,
ao xabal... kupira naiz
ola ikusita.
Eskergabe gerala
ezpartiņa sasira
gizonak gero...
xartu ezkero!
Gure oņen lagun miņ
izan ondoren,
illobitzat sasia...
ola eskertzen!
Baņan etzak egin, ez,
ez egin negar,
xurga ire malkoak
ezpartin xaar.
Gizon oņak berriz, i,
ez zapalduko,
sasi ta ezpartias, biok,
lagun izango.
Tarteka etorriko
lengo xoxoa,
ta, ai! zuen arteko
izket goxoa!
|
