Koldo Izagirreren zenbait poema
Koldo Izagirre
I
Itsaso hutsa lur hutsa
suntsitutako gizon konkistaezina
hibaiek irratiak gainezkatuz
mendeak iadanik ispilu
trintxeretako haize odoledalea
kanposantuetako mozorro dantza
pentsamendu ozta gordea
hitz lehorrak ekonomikoki transparenteak
II
ahulte isilaren uharte
bela hegozaleek urratutako zainetan
hezetasun kronologikoa nekez oroitua
noizbaiteratik
lurraren denborak forma bat har zezakeen kontzientzietan
III
ez zuen merezi baina
bizitutakoaren mapa zabal zenezakeen
oroit zintezkeen bakarbadean erretako izenaz
zeure oin egonean ere tronpatuak etenik
gaua teilapeetara jaisten denean
itsas lainoen isiltasunean
aurpegi izkutua
bazoaz
biharamonera
IV
hondartzek ez zezaketen iadanik besteren errainik defenda
bai baitzegokeen
hildakoek begiradak beren baitan itsasora zitzaketen
isiltasun lur bazter bat
hondamen osoaren sargorian
ez Mississippi hibaiaz haruntzago derrihorrez
zakartegi hutsa baino ez zitekeena
V
beti dago kronologia beraurkituren bat
uralitazko lepoetan zintzilik
zerupeko mitologiaren justifikazio zihurra erakutsiz
babesik gabeko hegien munduan
zure oroimena itzaliz zihoakeen
hitz inkoherenteek ukitu nahi zintzaketen bitartean
VI
gatzaga bareek denbora eskuratu nahi zezaketen
benetako garai urdin galdua
ezin zeniezaiekeen ulertze berririk eska
futuroan amildu ondoren
itzilirik berjaiotzen ziren
begi hondarrak hatzamarkatzen jarrai zekizkizukeen
VII
oroimen monotonoak
hildako eskuentzat kale bila
lurraren hiriburu kupidagabeko inguratua
burua sutan ihes zindoazkeen
geltoki erratuak itzal zitezen arte
boza hautsiz
oraindik odol zintezkeen
aterik gabeko egoitza urrunean
negarrak hotsik ez paretan
VIII
errautsak belarriko tuberietan murgil
errauts itoak
planeta bakartiaren hizkuntza
abioi tripaz gora erahilak laztanduz
ametsaren ganbaran
biluzik
maitasunak zinkezko orduak goribitoka
leiho oinazetuak paranoiaren belardian
IX
odolaren sustraiak erorketan dardar
gaua zeure bihotzean ixuria
biderik gabeko egunean
insolitatearen terraza zabaletan
gela dilubianteen hiletan
sakabana zenitzakeen bizkar nekatuak
X
ez zenezakeen lagunik aurki
ingurua bihotzean lurperatzen saiatzeko
oroimen gorria zintezkeen
krimenaren iraupen garantizatua
denbora hondakinen artean gelditu zirenena zitekeen berriro
itxuraz oraindik irridunak
hala ere hilobiragai
XI
urteak negarrezta zenitzakeen
gizontzi bat itotzeraino
isiltasun odolka erosia
gezurraren egitura luzeak ahoan
zegoeneko lohi
ez zenezakeen espero
armarioetatik zetorkeen azken orduko irtenbiderik
hitano fatidikoa ari zintezkeen entzuten
XII
egunsentiaren traizioan hil
ameszaina bapatean hil
kainonazozko beldur oraindik garailea
argi musu negar
urruntasunaren babesean zain
eta hil
bihotzean otoitz beti bihotz
egarri su heriotz lanbroan zutik
esku iheskorren itsasoaz etsita
hil
orain etzanik nago traste zaharren gelan
(nirean pintoreak ari dira)
pijamarik gabe larru gorritan maindire urdinak
eskailera zaharra ate zuria zapatilak eta erantzitako arropa
axolarik gabe aulkian
leihoa zabalik dago eta Donibaneko buila entzuten da
Santana festak
atzeratutako ordularia eta plantxa zaharra mesanautxe zaharraren gainean
aitaren buzo urdina
sapaian bost bonbilatako argia
armarioaren gainean paperezko lorea kristalezko ontzian
eta ispilu bana ateetan
eta ate bana ispiluetan
lorearen gainean kristalezko armarioa paperezko ontzian
argian bost sapaitako bonbila
buzoaren aita urdina
atzeratutako plantxa eta mesanautxe zaharra ordulari zaharraren gainean
Festana santak
buila zabalik dago eta Donibanetik leihoa entzuten da
aulkirik gabe axolan
arropa zaharra ate zapatila zuriak eta erantzitako eskailera
urdinik gabe pijama gorritan larru maindireak
(pintorean nireak ari dira)
orain trasterik nago gela zaharraren etzanean
