Gaua
Otsalar
Izadia lotara gauak atzemanik,
eztalki beltz batzuen arduraz gorderik,
egunaren ametsa eten da errotik
pentsamena dalarik soil-soilki billutzik.
Egunak piztu zitun kolore multzoak,
itsutu nai ninduen euzki-printza galdak,
illunak ebakirikan suntsituz guziak
orain barruan ditu gauaren sabelak.
Gauak, ez du beretzat itxaropen kezka,
nabaitzen ez dulako zer den egiera;
baņan, lasterka doa egun-senti billa.
Ene barneko gaua: ai ene! geldi da.
