Gorderik nago

Agnès Esponde

 Euri xorta batek freskatu gaituela

 gure apaindura ederrenez beztituak girela

 segur naiz, egun anitz ikusliar ukanen dugula

 ni aldiz, erne, gorderik nago!

 Huna beraz eguna argitu orduko

 zernahi "zango luze" gure inguruan, haro eta haro...

 eskuak sarez hartuak, bazter guzier so...

 ni aldiz, pentsaketa, gorderik nago!

 Entzun eta horien hitzak.. .

 asetzeaz besterik, zer ote dute gogoan?

 dena lege eta debeku bizi guzian...

 ni aldiz, ixilik, gorderik nago

 Haitz baten azpian sortu naizela

 zonbeit hosto eta iratzek gordetzen nautela

 nere buru handiak segur "iguzki kolpeaz" maldatu behar duela...

 ni aldiz, segurki, gorderik nago

 Nere zonbeit lagunek sareak bete dituztela...

 beren bizia ifernuan bukatuko duela

 zer bizi laburra, doi-doia sortu eta...

 ni aldiz, beldurrak harturik, gorderik nago!

 Jaun Goikoak eginak, gizonek suntsitzen

 egundainotik azkarrek, ahulak kudeatzen

 naturak ere bere eskubideak dituela

 ni aldiz, atsegabean, gorderik nago!