Kiki-tiki

Agnès Esponde

 Eguna hasi orduko

 eskailer xolan prest-presta dago

 beharriak xut-xuta harrabotser

 agian etxekoak jeikiko direla laster.

 Esne xorta batek on egiten zaio

 xitxi poxi bat ere ez du batere hastio

 laster handitu behar, nagusiak dio

 selauruan ukanen du zer egiteko.

 Espartin ala xapin, bidean kausiturik

 ez ote du gogoan jostatzeaz besterik?

 artamendu zonbeit entzunik

 zola ere bustitzen du beldurrak harturik!

 Beribil bat bortan agertu eta

 bi ihausi botatzen ditu berehala

 laster perekatu behar dugu ikusi eta

 aztaler ñakako bat gogotik emanez, plazer duela.

 sortu orduko, kukusoz betea

 hatz eta hatz, ezin gelditua

 etxe huntan norbeitek azkenean artatuko duela!

 zer galbarioa goizetik arrats, arras etsitzekoa!

 Pausa denboran

 amatxiren zango petan

 laster elgarrekilan, lokartzen baitira;

 aingeruek segur begiratzen dituztela.

 Etxeko eztitasuna galdu dugula

 zer plazerra Kiki-tikiren ikustea

 agian laster handituko da, ongi artatu eta

 ezin preziatuzko laguna, guretako bilakatuko baita.