Urtzoaren tristura

Agnès Esponde

 Larrazken egun huntan

 urtzo bat agertu zait arratsalde apalean

 xaramela trixte horren entzutean

 ilundura sartu zait bihotzean.

 Haize hegoak ufatzen zuela

 bere hegalak ahulduak zituela

 gizonaren basakeriek iziarazten

 lotsatua zela bidearen segitzen.

 Hunen arrengurak aditurik

 nago bet-beten errautsirik

 zer egin dezaket orain danik?

 bere ohantzea iragan dezan lasterrik

 Zonbeit pikor eskaini eta

 haizea azkenean eztitzen da

 azken galdeak heldu eta

 pausatzen da eztitazunez betea.

 Nola utz dezaket xoritto horri

 etsipena sartua hoin barna

 Jaun-Goikoak eginak gizonek suntsitzen

 azkarrek beren legeak beti hertsatzen.

 Ez zaitela arrangura, xori maitea

 negua iragan eta, primadera agertuko da

 anartean etxeko ateak zabalduak dira

 hurbil supazter xokorat, gaua zabaldu baita.