Xori baten pare

Agnès Esponde

 Primadera hasi deneko

 xori bat agertu zaut eguna hasi orduko,

 nere tristuraren pasa arazteko

 gomitatu nau berekin pidaia baten egiteko.

 Hegazkin batean sarturik

 bihotza poxi bat ikaraturik

 hegal kolpe batez airaturik

 nago zeru lurren artean bozkariaturik.

 Mendi zelaiak iraganik

 itsas, mugak garaiturik

 orai nago xoraturik

 libertate beteaz gainditurik

 Iguzkiak bidea argitu eta

 goxotasun berezi batez naiz hartua

 penak eta grinak ezeztatu eta

 nere bihotza da solegitua.

 Zeruko erreinurat hurbildu orduko,

 arima zait eztitasunez betea azkeneko.

 Xori horren pare jana oraino,

 zorionez gainditua betiereko!

 Noiz ote berriz agertuko zare

 nere etxerat zure berri emaiterat.

 Zuure erreinuak ez baitu nihun parerik

 esker mila, xori Maitea, zeruko bidea ezagutarazirik.