Artzain xakurra

Agnès Esponde

 Mendi gainean

 etxolaren aintzinean

 artaldea gogoan

 hor zaude denen guardian.

 Negua hurbildu eta

 artaldea duzu bildua.

 Etxola agurtu eta,

 pidaia luzeaz orhoitua.

 zelairat aurkitu eta,

 bihotza bozkarioz betea,

 ardiekin ongi heldu eta

 pausatzea duzu merexitua.

 Artzainarekin urrats berean

 beharriak beti guardian

 manu baten igurikan

 beti prest zirela haren zerbitzuan.

 Apairu denboran,

 beti nausiaren zangopean,

 mahai azpiaren barandan,

 jateko poxi baten menturan.

 Baserrian zinen sortu,

 artaldearen erdian handitu,

 artzainak zaitu ongi moldatu,

 begirale ezin hobeagoa bilakatu.

 Hoinbeste lan kurritu eta

 ba ote da pagamendua

 zu osoki saristatuko duena?

 Ez naiz aberastasunez betea.

 Artzainaren ikustatez,

 bihotza zautzu osoki betetzen,

 haren karesak beti onhartzen,

 betikotz fidela zirela erakusten.

 Zure etxolaz besterik

 ba ote duzu tokirik

 begiratzen duzunik

 jauregi hori bezein ongirik?