Beren eskuz
Jean Louis Caussade
Nere arbasoek beren eskuz
Aitzur eta pikotzez
Zilatu zuten, iturri zaharra,
Haltzaga baten begirapean,
bi iturburuek hazten zutela.
Nere arbasoek beren esku hutsez,
beren atorren besoak altxaturik
Udaberri egun baten hoziduraren kalipuan
beren izerdiaz bete zuten.
Nere arbasoek beren esku zimelduez
Garbitzen baitzituzten
irrien eta beso kolpeen neurkadan
etxeko jauntzi zikinduak
Nere arbasoek beren esku lahardekatuez
iturburuen ur xilarra biltzen zuten
Kabalen eta jenden egarriaren hiltzeko
eguneroko beila batean, pegarkada baten bila.
Bainan
Gure auzoak pala mekanikaz
akitu gabe, mugitu gabe,
zilo handi bat egin zuen
gure arbasoek zilaturikako iturri ondoan.
Gure auzoak, bere aho burdinaz,
aise, bihotz minik gabe,
agortu zuen, idortu, zure,
Gure arbasoek, zizelkatu zuten iturri goxoa, baliosa.
Gure auzoak indarkeriaz
ahitu, kalitu zuen iturri xumea
eta iturburu herbailak
Intziri batez galdu ziren zilo handian...
Herria.