Haitzar + Amitzal = Haurgi

Xabier Soubelet

 Itzal ilun barnetik, boz galdu hori marmarka ari

 Haren baretasun tristia nahas eta nahasiz...

 Nere animaren barrean, ozena dantzut, oiharzun

 ezti,

 Haizea heiagoraka ta bihotzak urduri.

 Hosto gorrien firfir isilak iratzartzen nauenean,

 Haiza itzalaren izortzaile bilakatzen denean,

 Argiak jalgitzn dira, pago gorriak dirdiran dira.

 Nere leihotik itzala, nigar xotinka, ikusten dutenean

 Zilbor hesterik gabeko haurra erditzen ari denean,

 Haizar mutiririk ez da ja nabari, eginbidea bete

 ondoan,

 Itzala emari dago ta fite izanen ama.

 Hosto gorriak jauzika ari dira, pozik irriz

 daudelako,

 Odol gaistoaren hotzikaren daldarak joan

 zaizkielako,

 Haurgi berria sortu da eta, kolorea piztu da eta...