Inguruaren azala
Amaia Iturbide
Sendagile baten ukimenaz zuritu eta zabaltzen dut
isiltasuna
-egutegi emeen betazal gaztainkara
euri finaren erreinuan-
eta silabak aditzen ditut
elkarren ondoan doi doi
poema baten hitzak
akuarela-makulak bezala bataiatuak
epaitu gabe iragaten
zubi zumezkoagoen besoen bideetan amore ematen
isiltasunean hartzen dut arnasa
-kantu limuriaren buztin-hatsa-
eta isiltasunean baita
opatzen diet besteei
barne-errotaren sorginhaizeak nire eztarri umiletik harrotzen didan
arnasa
-asabena bera eta malatsa-
urrundik harrizkoa irudituagaitik ere
hurbilduz geroan masailak gorituz dihoazkion
isiltasunean