Negua kantuz

J-Louis Caussade

 Negu minean, lanoak zaizkigu elurrez dohakin,

 kristalak ilargi betean dirdir;

 Egunaz berriz, iguzkirat zuhaitzak iduri erregin;

 Zelaiak bere dabantal xuria jauntzi du

 xori hatz batzu lerroka galtzen dira zuhaitz baten oinetan

 etxe ondoan haur batek bildu ditu, elur pilotak, biharko

 gudukaren itxaropenean,

 auzoko zakur beltzak, bere ileak zuritu ditu elurrarekin

 gozatu ondoan,

 eskalea eskordiz jana, elurtu zen betiko gauean,

 biziak bertze laster bat asmatu du, denboraren purrustadean,

 negua kantuz ari da, elur lumak dantzan ari direnean,

 elurrak, gizartearen bulbura, elbarri du, negu minean.