Urrezko goiztiri hozkirria...

Gotzone Sestorain

 Urrezko goiztiri hozkirria

 lurrin gaztez eta bihotz berriz

 bustitakoa, distiratsu

 zirraraz leherturiko masail kantarian.

 Zure bular gozoan,

 bi ihintz tanta ttipil irristatzen dira,

 gabeko ilunetik urraturiko

 begi, oraindik, lainotsuak.

 Begi hauskarak,

 itzal gautiar eta egunsentiko

 kontzertu ilirikoaren,

 ezinaren eta nahiaren arteko

 burruka latzean dabiltzanak.

 Burruka garratz, mingotsa

 etenik gabeko ziztakada sorra,

 betzulo malenkoniatsuetan atxikiturik

 aintzira lizunak bailiren.

 Zer dute ene begiok?

 herriminez, bihotz-minez,

 askatasun-minez...

 ze lor izan da ehortzia.

 Kanta ezin duten

 itsas amaigabean galduriko

 ez negonaren artizar goibeldu hauetan?

 Agian, irriki ezinezko batek

 erditzen zaituzte...

 agian, zorotasun ixila

 babesten dezute;

 Zerk, kristal uhertuok,

 ez dizute,

 eguzkiaren ile agats goriak

 orraz ditzazuten,

 gardentasunaren ispilua izaten?