Som pelegrins

Miquel Marti i Pol

 Zure isiltasun gorenerantzako erromesak gara,

 Jauna, abots galdua berratzematen.

 Asunez eta behelainoz ditugu eskuak

 eta begiak ere itzala hainbestetan burrukatzeaz.

 Erromesak gara, Jauna, abotsaren mirakuluak

 haurren lehen keinu dohatsuaren

 garbitasunera itzul gaitzan,

 burrukan gure harma egon dadin

 haragiz eta kezkaz, ezen ez dirau ezerk

 zure atsedena sortzeko gure buruen

 gainera altzatzen duguna baino gehiago.

 Ez da ezer zihurra, harean izkribatua bezala,

 eta harriaren gainean nahi dugu idatzi.

 Itzuli egiguzu behialako baretasuna edo

 xarma gaitzazu betirako zure keinu gorenaz.