Heu estimat la patria com s'estima

Miquel Marti i Pol

 Aberria maitatu duzue izatea ematen zizuen

 andere zaharra maitatzen den bezala;

 Aberria, harroa dena eta mendiak dituena

 eta itsaso bat, amoltsuki seaskatzeko.

 Hain zuzen, bere errai bizietan hazten

 zinduzten populua maitatu duzue;

 historia puskarik gabeko populu zaharra

 gaitzeritziz beteriko giroan dena.

 Eta kentzen zenituzten itzalak eta hazten zineten

 amodioaren fruitu garratza eskuetan hartu arte

 eta beste gizasemeetan loratu zineten.

 Eta une honetan, hilzori geldo batek

 laudatu du zuen haragi hutsala eta

 baretasunean hil zarete, espektakulorik gabe.

 Oh zuek! Hainbeste pertsonaia!

 Nork eginen du otoitz zuen hilobien gainean?

 Nork eramanen dizue lehen lorerik udan

 Nork erestuko zaitue doinu erromantikoz?

 Munduko errautsa zarete eta joritu egiten duzue

 bizitza hilobitiko zuen kexuaz.

 Herregatik onartu zaitue lur amoltsuak

 maitaleak lehen gaua onartzen duen bezala,

 eta ez da bereizten besarkada sakonean

 zer den lurra eta zer zuek, hilak, zuek guziok.