Hosto dantzaria

Isidro Rikarte

 Hostoak zuhaitzari

 Lokarria askatu nahirik

                                     "Bizitza osoz ene jauna,

                                     Ukan nauzu zugan preso,

                                     Sapa gazi bihotzean,

                                     Loturik, anka ta beso.

                                     Zure enbor taupadaka

                                     Mundua dut ikusia,

                                     Satorraren itsumena

                                     Ez da hain prezio haundia.

                                     Dantzarako iaioa naiz,

                                     Hegarako hegalduna

                                     Udazkenak badakarkit

                                     Haizearen maitasuna.

                                     Udazkena, azken dantza,

                                     Heriotza gerorako.

                                     Dantza honetan nahiago hil,

                                     zugan preso bizi baino".

 Hostoak haizeari

 Lokarria askaturik.

                                     "Har nazan ni,

                                     Har nazan hik!

                                     Deslai nebilen

                                     Hegadan abail.

                                     Laztan har nazan

                                     Bidai honetan!.

                                     Ez banaun hartzen

                                     Hire arrama

                                     Izan liteke

                                     Artizarraren

                                     Argi-intzirina.

                                     Erromerori

                                     Ohostutako

                                     Hire lurrinak

                                     Galdu ahal din

                                     Usai goxoa".

                                     Gora, bera, gora

                                     Berriz, bera dabil.

                                     Ari gora ari,

                                     Ari bera. Arin

                                     gora, gora. Eme.

                                     Arin, eme, arin.

                                     Haizeak eramana

                                     Hegan dabil hostoa".

 Hostoak haizeari

 Hegaldiak iraun dezan.

                                     "Har nazan ni,

                                     Har nazan hik!.

                                     Deslai nebilen

                                     Hegadan abail.

                                     Erortzen banaun

                                     lurrean, arren,

                                     Har nazan berriz!".