inprimatu
Orient Express...
Izenburua:
Orient Express...
Sinadura:
Itxaro Borda
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Borda, Itxaro

Argitalpena:
Korrok.
Urtea:
1985
Argitalpenaren urtea:
Alea:
8.zk.
Orrialdea:
50

Orient Express...

 

Itxaro Borda

 

                                             I.

 Iragan ostegun arratsalde apaleko tren misteriotsua elkarrekin hartzen

           ahalko genuen: geltokiko ostatu zaharrean bi kafe edan

           genituen ameriketako indio gorriak aipatuz, eta hamar zentima

           hori mahain gainean utziz, zerbitzariak second empire kutsuko

           bibote harriagarri arta zezan...

 Hezurretan berotasun asko sartzen zitzaigun, joaten, etortzen ziren

           jende ameslarien abotsak entzunez eta permisionez libratuak

           zituzten soldado gazte elekarien erdian jarririk ginaudelarik,

           berotasun piskat haragian, bihotzean menturaz...

 Ez genuen gutaz mintzatu nahi: gu, ni hizki pizuak baztertzen saiatzen

           ginen, mundu honetakoak ez ziren logikarik gabeko historio

           fantastikoak asmatuz. Beste hizkuntza inpertsonal bat, arinago

           eta sakonago bat behar genuen solasean jarraitzeko...

 Biak zein bere herriko ohituretarik hain urrun ginen, geltokiko taberna

           hortan, galduak edo erroak mozturik, zertako tristetu: gu hospo

           lehorrak ginen, eta arras ongi bagenekien bizitzen genuen

           kafearen beltzak neurtu momentua osoki superfiziala zela...

 Unibertsitateko bibliotekan aditu burges alaben fantasma idilikoak

           aztertzen hasi ginenean, bat batean, hotz gaitzak hiriko harregiak

           izoztu zituen: azenzorez eta horma puskatuz bete mahumak

           segizkiten, gu estonatuak, gure baserritar ingumekin...

 Erran zenidan Istanbulera abian zinela, Kurdistaneko espioi isilarekin

           hitzarmen bat ba zenuela, zure anaia Firenzeko garan gaiztaginek

           hil zitzaizutela, ahizpa Patagoniako anbasodearekin

           eskondua zenuela eta zure amak agata kristi izena zuela...

 Zergatik ez nituen zuk ahozkatu hitzak oro sinetsiko?

 Sinestea bakardadearen kontrako erremedio ona da...

 

                                             II.

 Smarkandako bazilika bizantinoaren maldan, Orientetik etorri amets

           saltzaleek, tamuleraz, biltzen zituzten ibiltari indiferenteak.

           Raavi Shankarrek flautaz zoratzen zituen orduan, Calcuttako

           karriketan idi sakratuek maltsotu suge xotilak.

 Pekinen aldiz, eguzkiak Kublai khan handiaren ordena idurikatu behar zuen

           bazterrak, etxeak, arbolak, loreak, haurrak eta emazteak

           berotzen hasteko...

 Benareseko eskaler sakratuetan, Gange ibai lasaiari begira, Michaux eta

           Duras, eta Ginsberg ikusi zituzten inglesen Indietako inperioko

           detektibe abilek.

 

                                             III.

 Egun batez biak joango gara Everesten gora oxigenorik gabe, gure amets

           ergelak zutabe eta Maulen fabrikatu azken euskaldun espartin

           parea oinetan. Hotzez hiltzea baizik ez dugu arriskatzen...

 Egun batez biek larrua joko dugu Everest kaskoan dagon elur ohean.

 

                                             IV.

 Edo Titikaka aintziraren inguruan, Andestako lurretan zilatuak diren

           harpeetan, apezek, gizonek, notableek eraiki kontzientziak

           gobernatzeko sistemak sutan errausteko proiektu iraultzalariak

           ozkan ezarriko ditugu, belar madarikatuak hortz artean

           emeki emeki mastikatuz...

 Edo bihar, edo orain, edo sekulan.

 

 


inprimatu