Negu gaua

Kanko Ispizua

               I

 Leibaltzaren tanbor isilak

 lantzarra jotzean,

 lur iraulian ostentzen dira

 zapuak lez bihotzak.

               II

 Badoa apurtuz errealitatea;

 non kristal izpi apurrak

 oroimenaren zertzeladak diren,

 iragandako heriotzak diren.

               III

 Lur urrunetako berbaren ametsa

 eta arerioen odol epikoak dastatu ahala

 zugan datoz barbaroak,

 nigan datoz barbaroak,

 negar ez egiteko era isilean,

 harri zaharrak,

 horbel horituak,

 eskuak pausatzeko estraineko eran,

 zu-ni gara.

 Irrifarrea atera zaizu

 eta niri zugan.