Arratzaleak
Zabala, Xanti (Lexo)
-I-
Milla beatzireun irurogeita
amalauko Azaroan.
Isilik ezin egon ninteke
iñolare luzaroan.
Gure Jainkoak argi nazala
etorri on oparoan,
bertso batzuek jarrr ditzadan
mariñelen anparoan.
-II-
Merezi duna aitortutzera
nator arrantzaleari.
Zuen lanean pasa dezute
otz da beroa ugari,
goizean goizik edo gauean
ekiñaz zeuron lanari,
gizonarentzat itsaso bidez
sortuaz zenbait janari
-III-
Amaika jaki gozo badator
arrantzalearengandik.
Itsasora joan arrantzara ta
ekarritzen dute andik.
Baiña sarritan esker gaiztoa
besterik ez du gugandik.
Arraia oso garesti data
ere bai al dute gangik?
-IV-
Ontzi kaxkar bat bizilekutzat
or jarriko da bidean,
Arrai puxka bat bat arrapatzea
besterik ez du idean.
Itsas gaiñean balantzaz doa
zer gertatuko aidean.
Esan diteke ote dijoan
eriotzaren mendean.
-V-
Arrantzalea ikusitzen det
beti arrixku osoan,
itsasoaren zakar alditan
edo aize erasoan,
erauntsi txarrak baldin badatoz
ez ain era erosoan.
Babesa dauka bakar bakarrik
Zeruko Ama gozoan.
-VI-
Utzi emazte eta umeak
edo arreba ta ama,
itsas aldera abiatzen da
jasotzera bere zama.
Itsaso orrek badu gizonen
gose izaten dan fama.
Iñoiz amorruz mariñelen bat
sabel barrura darama.
-VII-
Zenbat denbora pasatzen duten
etxekoendik aparte,
ser edo amar illabetean
egin gaberik elkarte.
Emaztearen laztanik gabe
nola duten ainbat tarte.
Bizimodurik gogorrenean
bai senar da bai emazte.
-VIII-
Mutu egon bear gendukenek
sari atereaz itza,
arrantzaleak maxiatutzen
ainbat alditan gabiltza,
oiñarri gabe erabiliaz
gure juzkoaren giltza.
Eradutako nork jarko luke
oien fameli bizitza.
-IX-
Armadoreei egingo diet
eskari epel epela:
ontzi barruak al dan ondoen
arren presta ditzatela.
Lan, teknikaz ta segurantziaz
argi joka dezatela.
Ta batez ere oroitu bitez
GIZONAK dijoaztela.
-X-
Arrantzaleak itsasoa du
bizibideko erentzi.
Leorrekoak izan dezagun
ezeko oien gorantzi.
Bukatutzeko auxe nai nuke
biotz xamurrez erantsi:
oien aurrean bear genduke
denok txapela erantzi.
