Arantzazu'ko Ama Birjiņa'ri
Sizilia'ko soldadu batek
Arantzazu'ko Ama Birjiņa
Gure Zaindari on-ona
Gerran dabiltzen soldaduentzat
Babes biziro onena
Ezta galduko iņola ere
Zuri asko nai dizuna
Zori-onean egoten dala
Zure mendean gizona.
Euskal-erritik urruti gaude
Baņa Zugandik urrian
Zauzkagulako ondo sarturik
Gure biotzen erdian
Egonagatik Aprikan gure
Etsai moroen lurrian
Ementxen ere maite zaitugu
Nola ta Euskal-errian.
Zure eskuan Ama maitea
Daukagu dana utzia
Zu zeralako Euskal-erriko
Soldaduen poz guzia
Gerra onetan galtzen badegu
Egunen baten bizia
Iguzu, arren, zeruan alik
Lenen sartzeko grazia.
Zugan pentsatzen egongo gera
Gure neke ta penetan
Zaitugulako beti guzian
Maitatzen bene benetan
Uste degu, bai, grazi andi bat
Oraindik mundu onetan
Arantzazura juan eta zuri
Muņ egitea oņetan.
Orra agertu Ama maitea
Gure naikunde ederra,
Amaitu bedi alik lasterren
Aiņ kaltegarri dan gerra
Eltzean gero pozaren pozaz
Euskal erriko lurrera
Geron etxetan Zu goratutzen
Aspertukore ez gera.
Soldadu gaixo auezaz Ama
Izan ezazu erruki
Biotz zurean gorde leku bat
Nai degulako iduki
Orrela emen lurrean gera
Biziko oso ederki
Eta alare gero zeruan
Emen baņore obeki.
