Udaberriyari

Selgas, [Jose]

 ¡Udaberriya! Zer poz aundiya

 Sartzen didazun biyotz-barruan

 Begiratzean poza, nausirik

 Sortitz osuan.

 Ikusitzean, nola zurekin

 Mendi-muñoak poztutzen diran,

 Anchumechoak bezela, nola

 Saltatzen diran.

 Nola jasotzen duten mendiyak

 Elurrik gabe, tontor goitua;

 Nola garbirik, urdiñ-urdiñik

 Dagon Zerua.

 Nola bertistez apaintzen diran

 Charak, oyanak eta saroiyak;

 Mota likurta gozoz beterik

 Dauden zelaiyak.

 Nola zuaitzat betederdurik,

 Zabaltzen duten itzal gozua;

 Nekaturikan dagonarentzat

 Bedeinkatua.

 Nola maitaro gordetzen duten

 Adar-artean kabichuloa,

 Choriyak beren umechoentzat

 Egintakoa.

 Nola choriyak kantatzen duten,

 Atsegindurik, orri-tartean

 Eguzkiyaren-argitasuna

 Datorrenean:

 Nola kaut oyek esnatzen duten

 Lotan zegoen iturrichoa;

 Bai-ta beerago dagon erreka

 Leyarrezkoa. 

 Murmur egiñaz, nola dijoan

 Lore-tartean ibai garbiya,

 Bere kolkoan erantzaturik

 Zeru guztiya.

 Eta beerago, nola dijoan

 Arbol ostotsuz inguraturik,

 Ayen itzalpe naigarriyagaz

 Gozaroturik.

 Nola dijoan, ugarituaz

 Zelaiyetako choragarriyak;

 Ur garbiyakiñ bustirik, bazter

 Ezkutatiyak.

 Apar churizko bagak egiñaz,

 Aitzean pizkor nola dijoan;

 Ugoldiyetan paketurikan

 Nola dagoan.

 Nola batutzen zayon menditik

 Amildutzen dan errekachoa,

 Naroturikan utzirik leku

 Bitartekoa;

 Dakartziela kolko garbiyan

 Iturrichoen doneskañiyak,

 Bere bidean arkitutako

 Goai guztiyak.

 Febo gorriya, nola Zeruan

 Azaldutzean suzko gurdiyan,

 Antzezturikan agertutzen dan

 Ibai garbiyan.

 Nola loreak makurtzen diran

 Agur egiñaz eguzkiyari,

 Negu-lañoak urrun birali

 Dituenari;

 Ken-duenari mendiyetatik

 Lenago zuten elur-mantua;

 Zeukana lurra, bere mendean

 Gogor lotua;

 Dituenari, larrosatutzen

 Bazter guztiyak, azaldutzean,

 Itsasoaren, kolko bustitik

 Goratutzean;

 Dituenari Zeru garbiyak,

 Arratsaldean; urreztatutzen,

 Danean, gure begiyetatik

 Ezkutatutzen.

 Zelai guztiyak dituenari

 Jarri mirariz estalirikan,

 Bere beroaz lur izotztuak

 Indarturikan.

 Larrosak, nola zabaldurikan 

 Beren -oporra,  gabaz ichiya

 Botatzen duten inguruetan

 Usai eztiya.

 Nola azuzenak, egun sentiyan,

 Azaltzen diran miragarriyak,

 Erakutsirik intzaren tanto

 Dizdizariyak.

 Nola beretan irrist egiñaz,

 Jostatutzendan artekaizea 

 Zelai zabala dana lagarik

 Bagaz betea.

 Aintzir eder bat dirudiyela

 Gozotasunez mugidatua,

 Begiratzean zeñ garbiya dan

 Bere kolkua.

 Nola zumarrak, itsatsirikan

 Daukan mats-ayen goratzalela

 Erakutsirik bere gañean,

 Pozez, alea.

 Nola dastatzen duten erleak

 Loreen ezade dastagarriya

 Onelatikan ateratzeko

 Gero eztiya.

 Enadachoak nola kabiya

 Duten egiten tellatupean

 Beren egoitz negutokitan

 Itzulitzean.  

 Nola choricho jayo-berriyak,

 Luma kizkurrez apaindurikan

 Irtetzen diran egaatutzera

 Kabichotikan.

 Ama-choriyak nola doazen

 Ayen ondoren, erakustera

 Pelleburuak non dauden; berak

 Kontuz zaitzera.

 Arkumechoak nola dabiltzan,

 Ameen ondoren, beeka gaisoak;

 Nola jostatzen diran, pozturik,

 Anchumechoak.

 Arkaitzak eta larre-zelaiyak

 Beera, pizkorrik, saltaturikan,

 Belar ederra dagon tokiyan

 Gelditurikan.

 Nola len zeuden odei trinkoak,

 Gure gañetik iges joandiran;

 Elkarri, setaz, bultzaturikan

 Beren joairan.

 Nola gaur zerbait ikusten bada

 Len odei beltzak zeuden lekuan,

 Laño churiya dala, jiraka

 Gurpill-moduan.

 Dirudiyela gora ta beera

 Dabillen aurcho jostatzallea;

 Kabitik, oraiñ, pozez irten dan

 Chorikumea.

 Gañetatikan, dunbots-egiñaz

 Nola jeisten dan aramildea, 

 Biralirikan amiltokitik

 Ega-jendea;

 Baso gereizdun bereziyetan

 Ezkutaturik, kantatutzera,

 Beren izkuntzan, otsezlitzuro,

 Mintzatutzera.

 Nola Zeruan, izar ederrak

 Dizdiz egiten duten gabean,

 Beren dizdizak butargiturik

 Emen lurrean;

 Et' illargiyak zabaltzen duben

 Argi gozatsu zillarrezkua;

 Bere errañuaz churiturikan

 Zeru-izartsua.

 ¡Udaberriya! Lore polliten,

 Chori ckikiyan era maitea;

 Zuk; Sortitz dana lagatzen dezu

 Pozez betea.

 Zu zera, biyotz illak piztutzen

 Dituzun era maitagarriya;

 Negu beltzeko tristetasunen

 Garailariya.

 Zurekin datoz usai gozoak,

 Alosi eziñ esangarriyak,

 Eta gizona lilluratutzen

 Duten argiyak.

 Agurtzen zaitut, agurtzen zaitut

 Biyotz-biyotzez, udaberriya;

 Beti-kantako det zeradela

 Nere pozkaiya.