Artzaiņa
Deunoro
Egun-sentian oillar goiztarrak
kukurruku zoliekin,
Artzaiņa jagi ta mendiz gora
alai dabil ardiekin.
Abarka-txapin, txapel ta bruxa,
jostakari makillakin,
Jaunari otoitz doatsu dala
berak daulkan zoriakin.
Txirula dauka kolko barruan
artzaiņen ezaugarria,
onegaz bait-dau laster uxatzen
eresi-griņa bizia.
Begipe dauku ludi osoa,
begipe bere etxia...
Ta etxe orri deituten dautso
eusko sendi oiņarria.
Txirul oiartzun ezti gozoaz
lilluraturik txoriak,
txiruliruka ezin aspertuz
abesten dautse guztiak;
zugatz ostoak doiņu leunetan
jarriak ditu aizeak,
ludi-eresi atsegiņena
damotsa nainoz mendiak.
Egun osoa atsegiņetan
emonda dator etxera,
emazta-seme mitekorrakaz
egunero lez batzera...
Seme-alabak laztantzen dabe,
emazte maratzak txera...
Bizi nai neuke, azke, zoruntsu
artzain onexen antzera.