Melonkaren ikusmen nahastea

Santisteban, Karlos

 Ez nentzuen nik, atseginaren

 garraxi ozendu hura;

 baizik eta neure baitan

 gizartearen malura.

 Haize epel eta samurrak

 gizakiak bihurturik;

 ez dakarkigu zaborra ezik,

 gizartea usteldurik.

 Izorraturik eta ixilik

 inora abiaturik;

 itxaropena berriz galdurik,

 ta zeharo nahasturik.

 Korapiloa, nahaste oro,

 beti ari da dantzatzen;

 ta bitartean argituz doa,

 gatazkan hitza ernetzen.