inprimatu
Arrantzalea eta arraya
Izenburua:
Arrantzalea eta arraya
Sinadura:
Samaniego, Felix Maria
Urkizaren iruzkina:
(Eusk.: ?)
Egilea(k):
Samaniego, Félix María de
Zendola, Aurelio

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1887
Argitalpenaren urtea:
16
Alea:
Orrialdea:
503-504

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Arrantzalea eta arraya

 

Samaniego

 

 Askotan oi bezala,

 Jaan zan ibaiera

 Bein batean gizon bat

 Arrantz egitera:

 Ozta amuaz zuen

 Ur gaña ikutu,

 Arrai chiki pollit bat

 Zuen arrapatu.

 Bazebillen zinzillik

 Saltoca amutik,

 Baña ez zan iñolaz

 Iges egiterik.

 Etsi zuen orduan

 Chit amorraichoak,

 Esaten omen zuen

 Amutik gaisoak;

 ¿Zertako nazu zuk ni

 Chiki char gaztea?

 ¿Nola nai dezu zure

 Tripa betetzea?

 Urte biko ibaian

 Utzitzen banazu,

 Andi eta gizena

 Atzemango nazu:

 Orain berdiñ, egia

 Garbi esateko,

 Ez naiz agin-tarte bat

 Zuri betetzeko.

 Amorraichoak zuen

 Ustez arrazoya;

 Gero izango zuen

 Obea sasoia:

 Baña arrantzaleak

 Eskuan arturik,

 Eranzun omen zion:

 Aurrekoetatik

 Chit errepain eder bat

 ikasi nian nik:

 On dek ik aditzea

 Gaur nere aotik:

 Obea dek eskuan

 Seguru choria,

 Ez airian dabillen

 Egazti andia:

 Oakit paderara,

 Oakit isillik,

 Esperantzak ez oi dik

 Betetzen triparik;

 Perrejill-tipulakin

 Olio tartean,

 Igari egingo dek

 Prejitu artean.

 Arrantzalearentzat

 Ez da zer esanik,

 Zerren gizonarentzat

 Jaunak ala nairik,

 Dirade abereak,

 Chiki ta andiak;

 Baita ere arraiak,

 Eta egaztiak;

 Bestela izango zan

 Chit kupigarria

 Emen ikusten degun

 Amorrai chikia;

 Gaizki dirudiena

 Da arrantzalea,

 Gaisoaz far-egiñaz

 Ala egotea.

 


inprimatu