|
Gora dezagun
Satarka
EUSKALDUNAK! jaiki gaitezen
Eta asi kantari lenbait-len...
Gizon eta andre,
Zar eta gazte,
Danok batuta
Iņazio Deuna'ren alde.
Egiņalak eginda ere
Oraindik ezer ez litzake.
Sugarretan gure biotzak,
Zutik gorputzak,
Kantatuz alai gau ta egun
Gure Zaindari
GORA DEZAGUN!
Lajatu zenun
Zure ezpata bikain, zorrotza,
Arturik betiko gurutza.
ongi ikusirik ori zala
Zuretzat nekezko aldapa,
Baņan zeruan
Bartzeko bide txit erraza.
Mundu'ko aberastasunak,
Gozamen eta alaitasunak
Lajata, zintzo
Ekin zenion
Bizimodu gogor latzari.
Zuretzat izan ziran beti
Oņaze, min ta
Naigabe, neke,
Otz, bero, gose ta egarri,
Lo gutxi ta otoitz ugari.
Irazan zenun
Jesus'en Lagundi aundia,
Indardun gauz arrigarria.
Mundu guzian
Ain aundia da
Sugar orren argitasuna...
Non etsaiak ezin illundu,
T'ezin gau biurtu eguna.
Ta bein ere ez dute illunduko,
Jaungoikoa'ren
Maitasunezko
Sua dalako
EUSKALDUNAK: Piztu gaitezen,
Danok batuta
Asi gogoz otoiz-egiten:
GURE AITA SAN IŅAZIO,
Euskaldun seme Loyola'ko;
Zure aurrean
Orra gu emen belauniko.
Gu, ezerrez geran aueki
Arren barkatu,
Ta gutzaz gaur ta
Beti erruki...
Zure laguntza bear degu,
Nai ba'degu zeruan sartu.
Ta gaurko gure
Eskeintza auxe da:
Gure guraso
Zarrak bezela
Guk ere izan nai
Degu Fededun,
Geran bezela
Beti euskaldun,
Naiz bizi gure
Erri'tik urrun.
AINTZA zuri, San Iņazio !
Zureak gaituzu betiko.
EUSKALERRIA! Poztu zaite,
Gu San Iņazio'ren alde.
EUSKOAK! Orain,
Gero ta beti
Erne ta zutik.
Maitetasunez,
Biotz-biotzez,
Zintzo, aurrera,
GURE SAN IŅAZIOGATIK!!
|
