Luistar
Nere lagun bat etorri zait
ipinitzeko bertsuak,
deklaratuaz Euskal-erriyan
gertatu diran kasuak;
danak ez dira errexak baņo
esango ditut batzuek
argitasuna ematen badit
gure Jaun amorosuak.
Nere barrengo sentimentuak
nai ditut adierazi,
zer estadutan gelditu geran
iņork nai badu ikasi:
kastillanuak Euskal-erriyan
askotan ditugu ikusi,
eta gaņera gure artian
jartzen ai dira nagusi.
Milla zortzireun irurogeita
zortzigarrengo urtian,
gure izarrik maitatuena
gorde zan laņo tartian
euskerarikan eztala biar
Kantabriako partian
uju aundiyak egingo ditut
emen eta apartian,
mututze ezpanaiz ezta galduko
ni bizi naizen artian.
Andikan laister jarri zituzten
eskola erderazkoak,
maisu geyenok kastellanuak
kolorez berde askuak
gure semiak amenazatzen
luzeturikan eskuak
Itz bat euskeraz aditzen bada
ausi biarrik kaskuak
Ąnon ote dira garai bateko
emengo mayorazkuak!
Arroza baņo zabalagoko
gure zazpi probintziak
baratza eder bat bezela zeuden
guziyak lorez jantziyak:
lau Espaņia'n morroi gaudenok
iru an ditu Frantziyak,
gizon gaizto bat dala mediyo
ondatu giņan guziyak
beste munduban ikusten badet
eman biatizkat graziyak.
Persegituak izandu gera
juan dan zenbait urtian,
asko zebiltzan agindu nairik
Kantabriako partian,
mantxa gabeko lore ederrak
estalirikan lurpian,
errespetua guardatzen zuten
Lartaun emen zan artian,
oraindikan ere denbora dago
berriro saya gaitian.
Baldin egiyaz egiņa bada
aurreko zarren papera,
zazpi probintzi euskerazkuak
Kantabriatarrak gera,
nere biyotzak daukan asmua
beti dijuana pakera;
bide askotatik martxa zuzenik
ezin gentzake atera,
onena zein dan ongi neurtuta
bildu gaitezen batera.
Ollo lekaren azpiyan dauden
txito errukarriyak,
amarretatik bost iltzen dira ta
beste bostak elbarriyak,
pixtu gaiztuen bildurrez beti
gora begira jarriyak
indar gutxiko gorputzak eta
suspiriyuak berriyak,
kastigu onen mendian bizi
gera gaur Euskal-erriyak.
