Lilitxo
Moda zalien aurka nazute
bertsoak jartzen asiya;
orretarako eskatzen diyot
Goiko Jaunari graziya;
Kristo mundura jayo zanetik
bi milla urte da iya,
oraindik bada jendia pranko
ludian gaizki eziya:
oyengatikan esan biar det
gauz bat goguangarriya.
Aste osoan zatorra, zator,
zator da beti jayian;
piper-miņ asko eduki arren
ezpain eta muturrian;
sedazko soņak ez du baliyo
tximu zarraren gaņian;
ala ta guztiz ezjakin da au
jende askoren artian;
tximua urrez jantzita ere
tximu da bizi guztian.
Aste egunez lanian eta
jayian arro, ardurak,
ordubiterdik jantziko ba-da
pintatzerako irurak;
lan gogorreko trabaziyak
eraman ditu oiturak:
—Ama espaņak beltzak daukazkit
ekarri beitza pinturak...
Ągero txit errex alkar jo dute
patrikak ditun junturak.
—Ola, don Pepe, presente nago,
esan guapa naizela...
—Si (...) desir. eres muy guapa
mi querida Isabela:
orain yo quiero por mi regalo
eman kremazko pastela,
nunca me gusta sin comer nada
baltzen astia, bestela
plaki aundiya edukitzen da
uts dagonean sabela.
Mundu onetan askotxo daude
moda txarraren mendean;
uste dute ba, edertzen dala
bat pintatutzen danean;
baņo usteak erdiya ustela
izaten du geyenean;
engaņatutzen zerate danok
zeon edertze bidean;
len itxusiya zana itxusi
orain gero ta iltzean.
Gaurko egunen olako asko
dauzkagu gure errian,
goiza santuki elizan eta
baltzera arratsaldian;
orlako oyek ote dabiltza
gu engaņatu nayian?
Alperrik baņa: danok dakigu
zer dan pasatzen jayian...
ŋT'oyetakorik ez ote dago
abertzalien artian?
