Dorrepe'ko arto jana

Iturralde, Segundo

 Asto jana dala ta eztala

 nua zerbait esatera,

 apari artako kontuak

 emen nai ditut atera,

 kerten asko bildu giñan

 asto koxkor bat jatera,

 neuk sekula ez det ikusi

 ainbeste asto batera.

 Lau illabete zituala astoak

 Bizkai zebillen esanez,

 baiño geitxuago zeuzkan

 geroztik entzun dedanez,

 guk azkenian astoa're jan

 geu aundiagoak geranez,

 aiñ pozikan bizi zana

 amari esnea eranez.

 Astotxoan ama naigabetuta

 bere umean utsuneak,

 ta onek geiago ezin zeran

 bere errapeko esneak,

 gu kupira gabe saya giñan

 bai gizon ta emakumeak,

 oraintxe erruki ditut nik

 inguruko astakumeak.

 Egi-Zarre baserrian jaiota

 Egi-Zarre bertanazia,

 astotxo ark bazeukan

 iñor ez bezelako grazia,

 txiki-txikitatikan brinko

 eta arrantza egiten ikasia,

 eman zitzaion errematia

 etzeukan ark meresia.

 Ikustekoak ziran aren jolasak

 Egi-Zarre'ko zelaian,

 pozik bizi zan bere amakin

 bere izate alaian,

 ostikotxoak bota, arrantza egin

 azi, eta aundi egin naian,

 ta il egin zuten bera

 orduen bizi zan garaian.

 Apari artan gu danak

 gogotik giñaden zaildu,

 izan ere ainbeste jatun

 Dorrepen giñan bildu,

 bere aragi eta ezurrak

 danak giñuzen maspildu

 orduan arrantzaz asitakoak

 oraindik ez dira ixildu.

 Izan ere aiñ zegoan goxoa

 ta aiñ zegoan samurre,

 oraindik askok esaten dute

 jango nuke nik gaurre,

 danak gorri-gorri eginda

 orduan ez giñan asarre,

 urrena ere beste bat ekarri

 José Luis Egi-Zarre.