Urte zahar, urte berri; edandakao ezin ekarri

Iraola, Rufino

 Haruntza ta honuntza

 erdi enbalio

 ai bere gorputzari

 eutsi ezin dio!

 gaizki kargatu du ta

 ez da misterio

 hola eraman behar

 zer erremedio

 Edanaren edanez

 ederki moldatu

 bide zelai guziak

 zaizkio maldatu,

 burua arindu ta

 gorputza baldatu

 urte berriak ez du

 askorik aldatu.

 Betazal bat itxi ta

 besteak ireki,

 mingaina ere ezin

 barruan eduki,

 gaua pasa duzula

 diozu ederki,

 zeu gustora bazara

 ni ezin erruki.

 Lurruna darizula,

 sutur-mintzetik

 purua zintzilika

 hagin hortzetatik

 zakurrak berriz zaunkaz

 kale ertzetatik

 atsoak esna dira

 zure hotsetatik.

 Mingaina lijero ta,

 txarrak, koloreek

 eta egiten ditu

 pauso dotoreak,

 gaur ikusi beharko

 dituzte bereak,

 kamino bazterreko

 zapo ta bareak.

 Alkandora kanpoan

 sotanaratako

 praketa irekia

 baina lotarako

 ta jertsea lepoan

 bufandatarako

 ez duk itxura txarra

 traperotarako.

 Parrandarako dauzka

 bots egunetik lau,

 honez gero aldatzen

 zail izango da hau,

 begirik itxi gabe

 ez dakit zenbat gau,

 asko kantatu gabe

 loak hartuko hau.

 Ongi berdindu eta

 erdi beranduan,

 ai honen emazteak

 zer sofritzen duan!,

 zurrunka ta eztula

 lotako orduan,

 hobe jarriko balu

 txerrien onduan.

 Etxera bildu arte

 humore onean,

 kopeta beltza behin

 iristen denean,

 oso famosoa da

 hauzarte denean,

 nahiz ta kolperikan

 egin ez lanean.

 Eta gutxi axola

 etxeko sermoia,

 jotzen bait du euririk

 gabeko trumoia,

 ongi aprobetxatzen

 badaki sasoia

 ahal badu ez zaio

 falta arrazoia.