Lazkao-Txiki
Iraola, Rufino
Kabi batean sortu ote da
inoiz holako pistirik?
Bertso batzukin nola goraldu
merezi duen guztirik?
Batzutan farrez jarriko gaitu
bestetan malkoz bustirik,
baina etzaigu sekula arrotz
txori horren abestirik.
Moko ttenttea, kantari fiņa,
apala eta iaioa;
dudarik gabe mundu hontara
bertsotarako jaioa.
Beti motxegi gertatutzen da
Joxemigelen saioa
Inor badago zu baizaudela
zeure merituz ioa.
Hiztun goxoa, buru argia
ez da ezertan makala
Bertsoarekin serbitutzen du
Euskalerriko hegala
Euskerarentzat langile ona
bihotz ta esku zabala
Txiki handirik munduan bada
horixe bai hala dala.
Bere bizia itsatsia da
Herriarengan ziharo.
Lazkao-Txikik egun bat ere
ez du alferrik igaro.
Gure baratzak eman dezala
frutu hontatik oparo
Bertsolaritzak Euskal lurrean
iraun dezan txit luzaro.
Zuk jazten dezu eta osatzen
gaurko bertsolari lista
Arrazoietan pauso zuzena
inoiz ere ez irrista.
Etorriz, berriz, nolakoa dan
esanda ezin sinista.
Eta inori ziriak sartzen
berdin gabeko artista.
Txikia baina etzaizu falta
bertsotarako sasoirik
Mizto zorrotza hizketarako
baina ez dauka pozoirik.
Ez da ezagutzen etzaituen
xagu eta arratoirik.
Euskalerriak zu omentzeko
ez du falta arrazoirik.
Bilduko gera zure omenez
lagun eta kidekoak,
lehendabiziko Astorian
eta gero gerokoak
Bertsolariak izango dira
gradu handienekoak
Baina gehienez zu Joxemigel
zeu zeraden hainekoak.
Ez da faltako umore onik
algara eta txisterik
bere ondoan bildutzen denik
ez da egongo tristerik.
Baina denentzat ez da izango
leku lehor bat ixterik
ta ez dut nahi zita hortara
berandugi irixterik
Urbia dala bazkaitokia,
jendeak esan digunez,
hura mahia osako dena
adiskide ta lagunez;
Herri osoa zu besarkatuz
laztan goxo ta bigunez;
joaten denik ez da aztuko
han pasatako egunez.
Nik hamar bertso sumatu ditut
noizbait, ibilin, ibilin.
Hauzotar batzuk geranez gero
omen bat nai nion egin
Jakin dezala bere bizitzaz
zer pentsatzen dan Olegin
Gora bihotzez Joxemigel da
bere sortetxe Abalin.
