Denborari jarriak
Iraola, Rufino
Zu zarela medio.
gizadia dabil,
egun batean jaio
eta bestean hil
baduzu zenbat ate
hainbeste maratil
aldi berean zara
urrun eta hurbil.
Bazoaz aurreraka
segundoz segundo,
atzokoa zahar-beltz
bihurtuz egungo,
mugimendurik ez da
gelditzen egundo,
bestela ez zen ezer
berritzen jardungo.
Inor ohartu gabe
bazoaz, denbora,
ezer ez da burutzen
zugandik kanpora,
ez gizon, ez abere,
ez harri ez lora,
pauso bat baizik ez da
zugandik Jainkora.
Denbora ezin leike
jaso ta pilatu,
hurrena joandakoan
bertantxe bilatu,
momentu bat bi aldiz
ezin ailegatu,
beraz, ari denean
behar da saiatu.
Zu neurtzeko gizonak
sortu du makina,
emanez prezisio
ahal den haundina,
zu, orde,legearen
serbitzari fina,
neurtuko zaitu baina
gelditu ezina.
Tik-tak eten gabean
duela horratza,
adierazten digu
denboraren hotsa,
jira bat hona eta
jira bat haruntza,
buelta ta buelta dakar
gure heriotza.
|