|
On Antonio Arzac jaunari Oiarzun-dik Donostia-ra
Iņarra, Migel Antonio
Kapoi-pare ederrakiņ
Onezkero zenbait
Etorko zitzaizkala
Iruditutzen zait.
Gure echean, berriz,
Nola ollorika
Ezpaitegun izaten,
Ezta arraultzika.
Kolkarika ezpada
ŋNon dira chituak,
Ollasko chikiratu
Kapoi gizenduak?
-Ja, jai! (esain duela),
Bialkiņa ause,
ĄA zer erregalua!
Bi arrizko eltze,-
Biali orduroko
Iruditzen nago.
Orregatikan ere
Beren ordurako
Badijuaz, ta etzait
Ajol-izpirika:
Egiņ nere kontura
Parra gogotika.
Oņati-ko purraja
Gozo lorezkua
ŋAditzerik bai aldu
Zeņen dan gozua?
Geiegiz aspertu ta
Arki ez ditezen,
Ara progatutzeko
Adiņ, adiņasen.
Ez kasorika egiņ
Dijuan pillati,
Begiratu, bakarrik
Nere naikuntzari;
Bedorrek jakiņika
Naitasunik bada
Negarra bera ere
Gozatutzen dala,
Egiņ, arren, onela,
Ta nere errua
Oso geldituko da
Estali ta aztua.
|
