Kasik Omia Saindu

Idiart, Roger

 1

 Kasik 0mia Saindu

 bezperan gira:

 Hil-herriak lorez

 beteko dira.

 Berritz hustu zaiku

 gaur Errebira

 Nigar-xukatzaile,

 Jauna, zu zira.

 2

 Baduzu bazkari,

 gain hartan, Jauna:

 Ez dut urrikari,

 han jartzen dena.

 Bertzen zerbitzatzen

 ari zinena,

 Zato mahainerat,

 ttantta Helena!

 3

 Ttantta, zu ikusiz;

 hor, azken loan,

 Zure boza dugu

 denek gogoan

 Hainbertze kantika

 eman ondoan,

 Kantuz ari zaite, orai,

 zeruan!

 4

 Hemen marrona, han gorria,

 Hunatxago perde ezti bat,

 eta hor horia...

 Tindatzaile baten liburua

 iduri dute,

 Denek argi bat ekartzen baitute,

 Bakotxak beren dirdira ezarriz,

 Bai, zinez, hau dugu merezi

 helduden Eguberriz!

 5

 Xoriak ari dira kantari,

 Haurrak, irri eta irri,

 Urtxintxa jautzika da hari,

 Arbolak dira soineko ilun

 eder batez bezti...

 6

 Eta ni, horien denen erdian,

 Nago pentsaketan,

 Gure Jainkoak eman gaitun,

 Mila gauz eder eta goxotasun.

 7

 Zorigaitzak ahanzten dira,

 Bizia baita superra,

 Estimatzen delarik

 Nihun, ez baita bizi perfetik.

 8

 Gazte naiz eta lorios,

 Urus, beterik amodioz,

 Zinez maite zaitudala,

 Nere Euskal-Herri ederra!

 9

 Zu zira nere etxea,

 Mihatzen dut zure hegal

 azpia;

 Zure baitan sinesten dut,

 Hor baititut,

 Azkar sartuak,

 Nere erroak!

 10

 Goresmen Euskal-Herri

 maitea!

 Biba zure suerte ona!