Txekor zazpikia

Aierbe Iraola, Joxe

 Beiak umea laister

 egingo omen du,

 aitonak esan du,

 zer gerta ere iñor

 ez bedi aldendu.

 Une larri oietan

 nola ez lagundu!

 Aurreratua dator

 ez dabil berandu,

 egiten asi eta

 ederra egin du!

 Denborarekin nago

 naiko kezkatuta,

 denak kontatuta

 zazpi illabeterik

 oraindik ez du-ta.

 Miatzen aritu naiz

 eskua sartuta,

 bizirik dago baiña

 oso larrituta,

 kontuz, onek laguntzak

 bearko ditu-ta!

 Bazkaltzen asi eta

 erdi bukatuan

 giñan momentuan,

 orro txiki batzuek

 entzun genituan.

 Ikullura joan giñan

 denok segituan,

 Txekorra jaioa zan

 naiz erdi ituan,

 lan guztiak bakarrik

 egin bai zituan!

 Beiak egindakoa

 zala nola esan?

 Ain txikia bai zan,

 ao-zulotik aize

 arnasa ar zezan.

 Bere onera azkar

 asko etorri zan,

 txikia izan arren

 osasuna izan,

 andik ordubetera

 zutikan jarri zan.

 Emen alperrik gaude

 orrenbeste lagun,

 zer egin beagun:

 bear diran amarrak

 prestatu ditzagun.

 Argia itzalita

 aldegin dezagun,

 iñor bixtan ez dala

 etzango da ordun,

 ea guk bitartean

 bazkaldutzen degun.

 Auzoan badaukagu

 txit andre laiala

 eta bereala,

 berria eman nion

 aal nuan bezela:

 - Biberoi bat derrior

 bear genduala...

 -Aur txikiren bat jaio

 al zaizute ala?

 -Ez, -esan nion- txekor

 batentzako zala.

 Ez dakit sinistu zun

 nik esandakoa,

 ez da aritzekoa,

 baiña denboraz eman

 zidan baiezkoa.

 -Nunbait izan bear du

 nola alakoa,

 ez da izango, noski,

 gaurko modakoa,

 Axier'ek txikitan

 ibilitakoa.

 Manta batez estali

 ez dedilla oztu

 eta au ez aaztu:

 amaren esneari

 ur pittin bat naastu.

 Iru ordutik iru

 ordutara juxtu,

 biberoikada ori

 bearko du ustu,

 txikia izatea

 beste gaitzik eztu.

 Albaiteroa bear

 degu nunbaitetik,

 dei aldamenetik,

 baita etorri ere

 azkar nunbaitetik:

 -Esnea eman baiña,

 biberoi batetik...

 -Gure etxean ez da

 aspaldin ortatik.

 -Ez baldin badezute

 ekarri auzotik.

 Sano itxurakoa

 da nere ustean

 jaten ikastean:

 pentsua eman lasai

 azpilla betean.

 Nai duan aiña esne

 bien bitartean,

 pixua kontrolatu

 papertxo batean,

 kilo bat irabazi

 bear du astean.

 Aitona txoraturik

 dago berarekin

 eta zaintzen jakin,

 ondo konpontzen dira

 biak alkarrekin.

 Ikusten duanean

 biberoiarekin

 saltoka beregana

 giro da arekin,

 ez du ezer jakin nai

 beste iñorekin!

 Neurriz arkume bat

 aiña alde-alde,

 zerbait bada alde:

 jale izugarria

 era pozik gaude.

 Aitonak mantentzen du

 baiña ez debalde,

 -Zenbat kostako ote da?

 -egiten du galde.

 Iñoiz ez da egingo

 berrogei erralde!