Gure Jaizkibel negarti dago

Iruzubi

 -1-

 Gure Jaizkibel negarti dago,

 laño beltz beltzez betea,

 ezta argirik; illuna buru,

 alperrik ara joatea.

 Mendi onetxen magal maitean

 il baita Xenon maitea,

 Jaun Zerukoak eman bezaio

 beti betiko pakea.

 -2-

 Euskaldun jator, sutsu, bikaña,

 mendizalea ez gutxi,

 naiz kaletarra izanagatik

 mendian nai zuan bizi.

 Zenbat alditan Guadalupe'ra

 mendi zear zan iritxi,

 bertako Amak ondo ba-daki

 zerua dula merezi.

 -3-

 Amaika aldiz entzungo zuan

 ardien «be-e-e» gozoa,

 beraiengana jarrita zeukan

 gogo ta biotz osoa.

 Bereak ziran ango bildotxak,

 txekor, ta zaldi altsua.

 Bidasoa'ko bazter alaiak,

 mendi zelai ta basoa.

 -4-

 Ango basetxe antziñakoak,

 itxas-ertzeko arkaitzak,

 garo, soro ta piñutegiak,

 txori, xoxo-ar beltz-beltzak.

 Guadalupe'ko baseliza ta

 an egindako otoitzak,

 oiek guziak keendu dizkio

 eriotzaren ekaitzak.

 -5-

 Bukatu zaizka jun-etorriak,

 zerraldo dago il-otza,

 eztu entzuten mendi-eresi,

 juale, zintzarri otsa.

 Ez eta ere arkumetxoen

 eguneroko abotsa,

 Jaunak deituta ordua iritxi:

 ordu larri ta zorrotza!

 Agur, Xenon, agur,

 lengusu aundia,

 Jaunak eman deikala

 ZERUKO ARGIA.