Euskaldun seme

Fermin [Imaz, Fermin?]

 1

 Sort-herriari bihurtzen zaio komuzki zerbait maitasun

 Eta holako sendimenduak neretzat du edertasun;

 Kanpo alderat joan orduko, gure barnean oihartzun,

 Bakotxak daki, herri maiteak nola sort-arazten dautzun!

 2

 Badira ere, oi zonbait kantu moldatuak herri minez;

 Kasu horretan bertsulariak koblak sortzen ditu gainez;

 Eta nik ere gogoa dut gaur betea gauza saminez :

 Etxean entzun erdarak ez nau, ez, betetzen atseginez.

 3

 Beraz egungo ene karkula, hau izanen da, zertako?

 Urrundik maitatzen den herria, hemen ez estimatuko?

 Edo hizkuntzak eta guziak ote dira baztertuko?

 Ez da posible, «ama bateri», egin dezakegun uko!

 4

 Ezaxolkeri baten kentzea gostako frango kario...

 Gaurko jendeak izanagatik, bai, lehengoa balio.

 Bainan norbeitek huni bihotza ongi hunkitzen badio

 Herriarentzat ixur dezake segur ainitz amodio!

 5

 Amets batean gertatu nintzan, behin bide bazterrean;

 Ene ondoan laguna mien, lekuko bat beharrean.

 Bide erdian harri kozkor bat zagon arras lanjerean

 Beha ginauden, nork ote zuen, funtsez botako airean

 6

 Oineztakoak pasatzen ziren, banazka ale multxoka;

 Zenbaitek eer ibil zuten harri hura zangoz joka.

 Azkenean bat zen axolatu: «norbait zitaikela kolpa»,

 Hamabigarren presunak zuen handik aldatu besainka!...

 7

 Kondaira horren gisara zaio gaur euskerari gertatzen;

 Hameka seme, euskaldun sortzez, bainan erdara mintzatzen,

 Zer afruntua, gure herriak, hoien gatik duen hartzen,

 Funts gabekari trixte batean, bate ez dira ohartzen!

 8

 Kantu hunekin ederrago bat nahiko nuke aipatu

 Deitua: «ama, Euska-Herria», Xalbador zenaz orroitu?

 Izar balios haren gogoa nai dueneak ohoratu

 Harek kantatu bertsuak hemen, behar luzke gogoratu...

 9

 Kobla hoik dute do! bat iduri sartzen direla bortizki

 Ezaxoleri pin egiteko emanak ditaizké naski;

 Euskara eta gure Herria salbatzeko egiazki

 Hamabzigarren baten indarra, ez baita sekulan aski!

 10

 Euslcaldun seme, nere ustean, duzu «gizonaren» fama

 Bai maita-zazu zure Herria: zerbait gisaz zure ama.

 Maitesun horrek, batasunaren biderat berak derama,

 T'anai artean, erdararik ez dezake neholaz asma!