Txori kantari

E.

 Txori kantari ederra...

 negarren nagok zoratzen,

 ire soñurik ez diat eta

 aspaldi untan entzuten.

 Joan zaidak ene kemena:

 begi-txuluak igarrak

 laga zizkidak, egun ta gabaz,

 egiñikako negarrak.

 Ez diat ordu-liparrik

 ire oroitza gaberik;

 iñongo mugan etzaidak sortu

 i bezelako txoriyik.

 Txori kantari ederra

 nere oñaza badakik:

 kanta ezadak ez dek iñor-ta

 doakabetsu ni baizik.

 Maitea zala ta etzala,

 nik urten bear erritik:

 anitz urruti negar ta negar

 ari nak beti geroztik!

 Uakik, txori kantari,

 maitetxoaren bordara,

 ta ate-atian jarriko diyok

 nere negarren gobara.

 Aspaldi nakusk ni urtzen

 kandel muturra bezala,

 ta ager akiyok belarriyera.

 neronek igor autala.

 Ta auxe berari errayok:

 i antxen aizen berala,

 illa danentzat, negarren truke,

 malko bat ixur dezala!