inprimatu
Zer tristea dan, Jaunak
Izenburua:
Zer tristea dan, Jaunak
Sinadura:
Etxezarreta, Jesus M. (Izazpi)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Etxezarreta, Jesus Maria

Argitalpena:
Zeruko Argia.
Urtea:
1972
Argitalpenaren urtea:
Alea:
507.zk.
Orrialdea:
2

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Zer tristea dan, Jaunak

 

Izazpik

 

 -1-

 

 Zer tristea dan, Jaunak,

 gizona zartzea,

 Irurogei urtetan

 barrena sartzea.

 Eziñaren mendean

 derrior jartzea,

 berriro ume baten

 itxura artzea...

 Orduan ikasten da

 zer dan baztartzea!!!

 

 -2-

 

 Zein azkar juaten dan

 gazteak duana,

 Barrengo bizi-poza

 ta jolas afana.

 Tristura biurtzen da

 zartzaroan dana.

 Ta au ez da neronek

 asmatu dedana,

 baizi agure bati

 entzun diodana.

 

 -3-

 

 Gazte txoroentzako

 orra, abixua:

 Danak sinistutzea

 ez da prexixua.

 Esperientzi duna

 daukagu maixua,

 onela mintzatu zait

 agure gaixua...

 «Zuk ez dakizu zer dan

 urtien pixua».

 

 -4-

 

 Esan liteke atzo

 umea nintzala,

 ta gaur ezin det jaso

 urtien itzala.

 Mundu au zer dan ongi

 kontura gaitzala,

 zeiñek pentsatuko du

 ola gabiltzala,

 bizitza ain xelebre

 pasatutzen dala...?

 

 -5-

 

 Amalau urterekin

 tailler baten asi,

 bertan bizitza dana

 igaroaz kasi.

 Izerdi ta nekea

 alkarrekin nasi,

 an sufritzea zer zan

 genduan ikasi.

 Gure denboran etzan

 gaur aiña fantasi.

 

 -6-

 

 Erromeri ta festak

 nunbait aitatzean,

 juergarako ez giñan

 gelditzen atzean.

 Dantza ta lekaioka

 zoroen antzean.

 Ai! urte eder aiek

 orain oroitzean,

 zer tristura sentitzen

 dedan biotzean!!!

 

 -7-

 

 Lan astoetan lertzen

 sasoi onenian,

 gero señalatzen da

 gorputz barrenian.

 Orrela gertatutzen

 zaigu geienian,

 erretirua eman

 azken azkenian,

 dibertitzeko kapaz

 ez geradenian.

 

 -8-

 

 Gorputzean keja ta

 miña ikusterik,

 orrelakorik ez da

 pentsatzen gazterik.

 Esan gabe ez dago

 auxe sinisterik,

 len osasunez eta

 indarrez beterik,

 eta orain ez daukat

 ajea besterik.

 

 -9-

 

 Arpegi legunean

 azala ximurtu,

 gorraizea galanta

 ta bista laburtu.

 Katarroa ugari,

 eztula samurtu,

 neguko otzarekin

 ziaro bildurtu...

 Ala ere mundu au

 ez dut nai agurtu!

 

 -10-

 

 Ankak pixutu eta

 burua arindu,

 gure gorputzak beti

 nunbaitean min du.

 Zer egin bear degun

 besteak agindu,

 ta gazteak serbitzen

 bear alegindu.

 Nai ez badegu ere

 guriak egindu!!!

 

 -11-

 

 Neronen kontsejurik

 ez nua jartzera,

 baizik entzundakoa

 onuntz ekartzera.

 Zer egin bear duan

 gizonak zartzera...?

 Xar baten kontsejua

 nijoa artzera,

 adituta bakarrik

 alaituko zera.

 

 -12-

 

 Xar orren kontsejua

 nai dizutet sarri:

 «Lendabizi lanari

 ar zaiozu neurri,

 gero mokau goxoak

 artu sarri sarri,

 Disgustorik etxera

 ezazu ekarri,

 ta zartzaroa egin

 liteke pozgarri».

 

 -13-

 

 «Astean aste egin

 eta jaietan jai,

 Ai dan apurra beintzat

 igaroaz alai

 Ez beti triste bizi

 eriotzaren zai,

 eskatu gabe ere

 etorriko da bai...

 Au txarra dala baiña

 denok ementxe nai»!!!

 

 -14-

 

 Emen amaitutzean

 sasoi urrezkua,

 indarrak juatea

 gauza bidezkua.

 Zartzaroa geienok

 derriorrezkua.

 Saia gaitezen bada,

 emanik eskua,

 alkarri egiteko

 zorionezkua!!!

 


inprimatu